نظام‌های آموزشی در شرایط کرونا
نظام‌های آموزشی در شرایط کرونا مسیر ۱۰۰ ساله را یک شبه طی کردند

منصور غلامی صبح امروز در هشتمین کنفرانس ملی آموزش و توسعه منابع انسانی در عصر کرونا که به صورت مجازی برگزار شد گفت: یک سال از شیوع ویروس کرونا گذشته است. ویروسی که با تمام کوچکی اندازه، بزرگ‌ترین نظام‌های سیاسی، اقتصادی و درمانی را در دنیا به چالش کشیده است و همچنین سخنانی در رابطه با نظام‌های آموزشی در شرایط کرونا صحبت نمودند.

غلامی افزود: در این میان نهادهای مرتبط با آموزش و یادگیری شرایط ویژه‌ای را تجربه کردند، به طوری که در برخی از کشورها از جمله ایران با وجود کاستی‌هایی که وجود داشت و زیرساخت‌ها و شرایط فنی و مدیریتی که آمادگی چندانی نداشتند در یک حرکت غیر قابل باوری، یک مسیر صدساله را یک شبه طی کردیم.

وزیر علوم ادامه داد: کمبودهای فراوانی در راستای تحقق اهداف آموزشی و پرورشی در دوران ویروس کرونا وجود دارد، همچنین طراحی‌های آموزشی متناسب با شرایط فعلی بیماری راه طولانی را در پیش دارد.

غلامی ادامه داد: چنین ورودی به این دنیای جدید نداشتیم، آموزش‌های لازم را هم از قبل ندیده بودیم، و نقص‌های فنی ناشی از زیرساخت‌های اینترنتی و پهنای باند مورد نیاز، نیز مزید بر این کاستی‌ها و علت‌ها بود اما با این حال جریان آموزش و توسعه تعطیل نشد و تا حد زیادی توانست خود را با اتفاقات موجود هماهنگ کند.

وزیر علوم ادامه داد: اگر جریان‌های خلاقیت و نوآوری و کار جهادی و مسئولانه در جای جای نظام‌های مرتبط با نظام‌های آموزشی در شرایط کرونا  در حرکت نبود، توسعه آموزش عالی اتفاق نمی‌افتاد.

غلامی خاطرنشان کرد: امروز جای بسیار خرسندی دارد که یکی از مبتکران جریان ساز این شرایط، که سکاندار آموزش و توسعه سرمایه انسانی است در قالب انجمن علمی آموزش و توسعه تلاش‌های مرتبط با تقویت و ارتقای جایگاه آموزش را بکار بسته است.

وی ادامه داد: همه موجودات زنده و به طور خاص انسان، تنها با یادگیری می‌توانند زیستن و چگونه زیستن را بیاموزند. انسان می‌تواند از مباحث متعدد فکری و فلسفی تا روابط فردی، مدیریت بر خویشتن و همه نیازمندی‌های خود را از طریق یادگیری تأمین کند.

غلامی افزود: در این میان آنچه بیش از پیش ملموس و قابل توجه است شایستگی‌های انسان است، رکن اصلی برای تولید ثروت، توفیق در کسب و کار و همراهی در حرکت چرخه‌های اقتصادی کشور آموزش است. لازم است که وقتی از سرمایه‌های انسانی سخن به میان می‌آید مقصود چکیده دانش، تجربیات و ویژگی‌های منحصر به فرد جامعه باشد.

وی ادامه داد: روشن است که اصطلاح سرمایه‌های انسانی بیش از بودن با شدن قرابت دارد و این یعنی انسان‌ها بدون آموزش و به خودی خود سرمایه نیستند، بلکه باید یک جریان هدفمند، درست و به هنگام به سرمایه شدن انسان‌ها کمک کند.

غلامی با اشاره به اینکه سرمایه شدن انسان‌ها یک کار کلیدی است، خاطرنشان کرد: آموزش افراد برای تبدیل شدن به سرمایه انسانی یک کار کلیدی و پیوسته خواهد بود و لازم است در کنار توسعه یادگیری‌ها در جهت شکوفایی سرمایه‌های انسانی و دیگر انواع سرمایه‌های مشهود از جمله سرمایه روان شناختی به سرمایه‌های اجتماعی هم بیش از پیش توجه کنیم، به طور مثال بحث سرمایه روانی که دربرگیرنده مؤلفه‌های چهارگانه امید، خوش بینی، خوش کار آمدی و تاب آوری است به تقویت زیر ساخت‌های سرمایه انسانی کمک می‌کند.

وی یاد آورشد: انتظار می‌رود یک فرد متخصص یا ماهر در رشته خاصی داشته باشیم که ضمن تسلط به کار فنی و تخصصی خود امیدوار هم باشد و در مسیر حرکت خود کارآمدی و امید را از دست ندهد که این موضوع قابل یاد دادن و یادگیری است.

غلامی افزود: به نظر می‌رسد در جهانی با چالش‌های فراوان مثل شیوع ویروس کرونا باید آموزش تمام ابعاد زندگی انسان مانند بعد فنی، روانی، اجتماعی و معنوی در دستور کار باشد تا ضمن پیشبرد اهداف و برنامه‌های عادی اقتصادی، افراد جامعه از سلامت روانی برخوردار باشند و با رضایت مندی از زندگی، سرمایه توانایی درست اندیشیدن و درست تحلیل کردن را به دست آورند.

وزیر علوم ادامه داد: افراد باید با تکیه بر سِلاح تخصص و مهارت و اخلاق حرفه‌ای و سلامت معنوی نقش خود را در جریان‌های متغیر و پرچالش بیابند و آموختن را همواره اولین وظیفه خود بدانند، زیرا تنها در این صورت است که جریان شدن در توسعه سرمایه انسانی محقق می‌شود.

۱
۲
۳
۴
۵
میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۱ رای